Z polszczyzną za pan brat

Przybyli na nie uczniowie klas I – III dowiedzieli się o genezie ustanowienia przez UNESCO tego święta i kierunkach ochrony języków narodowych. Nauczycielka języka polskiego Pani Grażyna Truszkowska mówiła o ochronie polszczyzny i dbałości o kulturę wypowiedzi, zarówno tej mówionej, jak i pisanej. Wykorzystując przygotowaną prezentację opowiadała o historii języka polskiego i walkach o jego wolność na przestrzeni dziejów.

Ukazując bardzo stare fotografie wzbudziła zachwyt starannymi pamiątkowymi wpisami na ich odwrocie. Podkreśliła też znaczącą rolę językoznawców, którzy jak żołnierze stoją na straży poprawności języka mówionego i pisanego. Zachęcała do unikania błędów i reprezentowania jak najwyższego poziomu kultury językowej. Pani Barbara Segień – przedstawicielka Stowarzyszenia Na Rzecz Osób z Autyzmem ,,Impuls” – scharakteryzowała zaburzenia w rozwoju mowy i komunikacji językowej w przebiegu autyzmu. Mówiła o sposobach porozumiewania się z dziećmi autystycznymi, pokazywała znaki – symbole pomocne w kontakcie z nimi, podkreślała ,,mowę ciała” jako istotną formę komunikacji.

Pani Joanna Pabich – logopeda (,,nauczyciel mowy”) - mówiła o poprawności, czystości i jasności wysławiania się. Zaprezentowała propozycje ćwiczeń oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych warunkujących prawidłowy rozwój mowy. Jak się okazało najwięcej śmiechu i niejednokrotnie trudu przyniosły odczyty wylosowanych przez dzieci zdań lub wierszyków – „łamijęzyków”. Prowadząca spotkanie mówiła o retoryce jako sztuce ładnego i skutecznego posługiwania się językiem.

Zachęcała do korzystania z zasobów biblioteki m.in. ze ,,Słownika poprawnej polszczyzny”, ,,Słownika języka polskiego”, ,,Encyklopedii wiedzy o języku polskim”, tekstów Małgorzaty Strzałkowskiej, czy serii książek Grzegorza Kasdepkego zabawnie wyjaśniających powiedzonka typu: ,,rzucać słowa na wiatr”, ,,mówić trzy po trzy”, ,,ugryźć się w język”.
Pamiętajmy: ,,Język jest bezcennym dobrem kultury narodowej. Wszyscy mamy obowiązek nie tylko przechowywać jego piękno odziedziczone po minionych wiekach, ale stale go doskonalić i wzbogacać, by sprostał wzrastającym potrzebom naszych czasów”.
Bożena Merchelska, SP nr 4 Ełk