Uczniowie "DWÓJKI" na spotkaniu z kombatantami

Celem spotkania było zainteresowanie dzieci historią II wojny światowej, historią lokalną, a także popularyzacją wiedzy o żołnierzach wyklętych. Uczniowie aktywnie brali udział w spotkaniach zadając obu panom wiele pytań – ile lat mieli kiedy wybuchła II wojna, w jaki sposób trafili do oddziałów?, czy brali udział w akcjach sabotażowych, a także czy mieli broń?

Pan Maksymiuk opowiadał o losach własnej rodziny. Przekaz wzbogacony był fotografiami z lat przedwojennych. Jego ojciec brał udział w bitwie warszawskie. On sam w czasie II wojny światowej był łącznikiem plutonu AK rodzinnej wsi Sytki. W 1945 roku był aresztowany i maltretowany przez funkcjonariuszy UB z Drohiczyna. Nikogo nie wydał, udało mu się uciec. Był na liście poszukiwanych przez UB i dlatego zdecydował się na kilka lat opuścić rodzinne strony.

Pan Brunon Tymiński wspominał dzieciństwo, kiedy to jego rodzina zamieszkiwała
w 150 hektarowym majątku ziemskim w Harasimowiczach. W czasie okupacji trafił do obozu pracy w Sokółce, skąd wykupiła go rodzina. W 1944 roku komuniści odebrali rodzinie Tymińskich majątek ziemski w Harasimowiczach. Na wyprowadzenie dano im 48 godzin. Pan B. Tymiński przybliżył uczniom sylwetkę swojej kuzynki Danuty Siedzikówny. Wspominał ja jako wesołą, roześmianą dziewczynę, towarzyszkę zabaw z dzieciństwa.

Jej matkę rozstrzelali Niemcy, a ojca wywieziono do Rosji gdzie zmarł. W czasie wojny Danusia znana była pod pseudonimem „Inka” została łączniczką i sanitariuszką 4 szwadronu 5 wileńskiej Brygady AK, a 1946 roku w 1 szwadronie Brygady, który działał na Pomorzu. Po zakończeniu II wojny światowej nadal działała w podziemiu. Pojechała do Gdańska po zapotrzebowanie medyczne dla oddziału i tam została aresztowana przez UB.

Bita i torturowana nie zdradziła swoich kolegów z oddziału. Zamordowana przez UB w chwili swojej śmierci miała niespełna 18 lat. Uczniowie dowiedzieli się, ze trwa ogólnopolska akcja „Serce dla Inki” – w wielu miastach zbierane są srebrne przedmioty, z których wykonuje się symboliczne serca, a te wraz z ziemią z jej grobu będą umieszczone w kościołach.

Zarówno p. Kazimierz Maksymiuk jak i p. Brunon Tymiński wspominali przedwojenne wychowanie w domach kiedy rodzice uczyli dzieci patriotyzmu, wierności, lojalności i szacunku do odzyskanej wolności.

Na koniec uczniowie podziękowali obu Panom i wręczając symboliczne biało- czerwone kwiaty.
W spotkaniu brali udział:
- uczniowie klasy VII B: Agnieszka Urbanowicz, Amelia Sulima, Jakub Kopiczko, Jakub Witkowski, Kacper Sierota;
- uczniowie klasy V B: Wojciech Sieńkowski i Klaudia Czuper
oraz nauczyciel historii p. Danuta Turek.