Dziś Wszystkich Świętych. Wspominamy tych, którzy odeszli

7 maja odeszła Barbara Skopowska. Była emerytowaną nauczycielką muzyki, wieloletnią prezes Stowarzyszenia Byłych Nauczycieli i Pracowników Oświaty „Bakałarz”, przewodniczącą sekcji emerytów Związku Nauczycielstwa Polskiego Oddział w Ełku. Przez całe życie angażowała się w działalność na rzecz lokalnej społeczności i udzielała się społecznie. W latach 1998 – 2006 była radną Rady Miasta Ełku, w kadencji 2002 – 2006 pełniła funkcję Przewodniczącej Komisji Oświaty, Kultury i Rodziny. W roku 2010 z Jej inicjatywy utworzono Stowarzyszenie „Bakałarz”. We wrześniu 2014 roku weszła w skład Rady Senioralnej przy Prezydencie Miasta Ełku. W 2016 otrzymała tytuł Ełczanina Roku przyznany przez Towarzystwo Miłośników Ełku.

Prezes Klubu Przyjaciół Ełku odszedł 4 listopada w Chicago po długiej chorobie. Miał 68 lat. Klub działa od 2003 roku, jego głównym celem jest integrowanie ełczan w Chicago oraz działalność charytatywna na rzecz mieszkańców Ełku. Klub zajmuje się promocją Ełku nie tylko wśród Polaków w Chicago, ale i wśród Amerykanów. W 2013 roku został laureatem Nagrody Białej Lilii w kategorii Ambasador Ełku. Pan Jan Bielewicz odebrał wówczas statuetkę osobiście mówiąc „Jestem ełczaninem od urodzenia, poszedłbym z a tym miastem w ogień”. Pan Jan organizował m.in. festyny charytatywne ze zbiórką pieniędzy, które wspierały ełcką społeczność. Wśród licznych inicjatyw należy wymienić m.in. zbiórkę, z której za 15 tys. dolarów kupiono sprzęt do resuscytacji noworodków dla szpitala miejskiego w Ełku, przekazanie Szkole Podstawowej nr 2 w Ełku maszyny do czytania Brajla – służącej dzieciom niewidomym czy przekazanie Mazurskiemu Teatrowi Pieśni i Tańca „Ełk” strojów ludowych, dofinansowanie obiadów dla kilkuset dzieci z rodzin ubogich, przekazanie leków, wsparcie finansowe domu dziecka i rodzin zastępczych, zaproszenie kilkorga wychowanków ełckiego domu dziecka na wakacje do USA czy pomoc dzieciom niepełnosprawnym. Jan Bielewicz został pochowany na ełckim cmentarzu.

Była Kobietą niezwykłą. Kobietą, na której życiu historia odcisnęła bolesne piętno. Kobietą, która żyła z ludźmi i dla ludzi. Doktor Joanna Lisowska zmarła 7 maja 2019 roku. Warszawianka z urodzenia, ełczanka z wyboru. Osoba, która całym swoim życiem dawała przykład, jak żyć w służbie ojczyzny i bliźniego. Mając niespełna 16 lat wzięła udział w Powstaniu Warszawskim. Tuż przed zajęciem Mokotowa przez Niemców, Pani Joanna zeszła wraz z oddziałem powstańców do kanałów. Tam walcząc o życie błądziła 14 godzin. Przeżyła piekło, cudem unikając śmierci od granatów wrzucanych przez Niemców do kanałów lub uduszenia od dymu karbidowego. Do Ełku przybyła w 1952 r. z mężem Norbertem, tuż po studiach. Oboje byli lekarzami. Dr Joanna Lisowska była pediatrą, ordynatorem Oddziału Noworodków Szpitala Rejonowego w Ełku. W uznaniu zasług w 2014 roku otrzymała od Prezydenta Miasta Ełku Białą Lilię w kategorii „Postawa godna naśladowania”.

Kochał ludzi i ich szanował. 2 listopada, w wieku 69 lat zmarł dr n. med. Zbigniew Obara, znany i ceniony lekarz psychiatra. W 1982 roku trafił do Ełku, do Szpitala Wojskowego. Najpierw pracował w poradni zdrowia psychicznego, później pełnił funkcje zastępcy komendanta, a następnie ordynatora oddziału psychiatrycznego. Pracował również w Domu Pomocy Społecznej w Nowej Wsi Ełckiej, był konsultantem w szpitalu Pro-Medica, biegłym sądowym. Zasiadał w Radzie Powiatu Ełckiego.

4 września 2019 r., przeżywszy 88 lat, zmarł ks. Marian Wojtkowiak CRL. Urodził się w Kopanicy w Wielkopolsce. Nowicjat w Zakonie Kanoników Regularnych Laterańskich rozpoczął w 1949 r. Po jego ukończeniu złożył swe pierwsze śluby zakonne w Krakowie i rozpoczął formację seminaryjną oraz studia filozoficzno-teologiczne w Kolegium Dominikanów w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1957 r. w Krakowie. W 1959 roku podjął posługę duszpasterską w Kamieniu, gdzie jako wikariusz i katecheta pracował do roku 1962. Po odejściu z Kamienia w latach 1962-1967 posługiwał w Drezdenku, w latach 1967-1971 w Krakowie, w latach 1971-1973 w Rudniku a w roku 1971 rozpoczął posługę w Sanktuarium Matki Bożej w Gietrzwałdzie, gdzie przebywał do roku 1977. W lipcu 1977 r. przyjechał do Ełku gdzie zasłużył się jako katecheta, ceniony spowiednik, a przede wszystkim wieloletni kapelan szpitala miejskiego.