Co łączy Adolfa Hitlera i stary magiel?

Magiel to nic innego, jak maszyna służąca do prasowania większych części bielizny lub tkanin, jak np. zasłony, obrusy, pościel. Wydawałoby się, ot, zwykły magiel, ale w przypadku tego przekazanego Muzeum Historycznemu w Ełku, możemy mówić już o specjalnym maglu. Jego sekret tkwi w wieku. To w zasadzie magiel-dziadek. I to z długą brodą. Pochodzi z okresu II wojny światowej.

— Na fakt istnienia tego magla zwrócił nam uwagę sołtys z Woszczel, Piotr Słomkowski. Właścicielką była pani Irena Michniewicz, która po prostu podarowała nam ten magiel w imieniu ojca, śp. podporucznika Zygmunta Markowskiego — mówi dyrektor Muzeum Historycznego w Ełku, Rafał Żytyniec.

Tym samym nietypowy podarunek dołączył do nieustannie powiększających się zbiorów Muzeum Historycznego w Ełku i oczywiście będzie w odpowiednim czasie wystawiony. Co ciekawe, zanim trafił na Wąski Tor 1, od wielu lat służył jego posiadaczom w mniejszym lub większym stopniu.

Nietypowy artefakt pochodzi z tego samego okresu, co kolejne eksponaty, jakie trafiły do Muzeum Historycznego w Ełku. To fragmenty wydawnictw prasowych.

— Któryś z mieszkańców przyniósł sołtysowi Woszczel ścinki gazet. Były częścią uszczelnienia okien. Są to wycinki prasowe z "Preußische Zeitung" z 1938 — dodaje dyrektor Żytyniec.

Gazety mają wartą uwagi wartość historyczną. To czas, kiedy w Niemczech nazizm był w pełnym rozkwicie, stąd nie może dziwić fakt, że na pruskich gazetach widnieją narodowosocjalistyczne swastyki, a w treści czy nagłówkach przewija się nazwisko architekta III Rzeszy, Adolfa Hitlera.

Cenne „znalezisko” przez niemal wiek, bo około 80 lat, było częścią ocieplenia stolarki okiennej w jednym z woszczelskich budynków. Do czasu, aż nie przeprowadzono remontu. Gdy jeden z mieszkańców zdał sobie sprawę z tego, że może mieć do czynienia z nietypowymi gazetami, zaniósł je do sołtysa Słomkowskiego, a ten właśnie do naszego ełckiego muzeum. Rafał Żytyniec docenia ten gest.

— Chciałbym serdecznie podziękować, zarówno Sołtysowi Piotrowi Słomkowskiemu, Pani Irenie Michniewicz, jak i mieszkańcom za przekazane eksponaty.