Ełczanka Roku uwielbia pomagać dzieciom i młodzieży

Ełczankę Roku 2020 udało mi się złapać akurat, gdy wychodziła z autobusu, którym wróciła z Berlina. W stolicy Niemiec p. Ewa wizytowała swoją córkę. I właśnie tam zastała ją wiadomość o miłym i prestiżowym odznaczeniu.

We wtorek 12 października decyzją 12-osobowej kapituły TME została uznana Ełczanką Roku 2020. W skład kapituły wchodzą osoby wyróżnione tym honorem w latach ubiegłych, co oczywiście podnosi prestiż tytułu. Tytułu, na który Ewa Bojarska w pełni zasłużyła. Ełczanie znają ją jako wytrwałą wolontariuszkę kwestującą na rzecz potrzebujących pomocy, zwłaszcza dzieci.

— Zawsze żałowałam ludzi poszkodowanych, właściwie tak najbardziej dzieci, które się rodzą i nie mają jakiejś takiej większej szansy i trzeba im w tym pomóc. Również młodzież, gdzie ma zatrzymane te ich najpiękniejsze lata. Wszystkich żal, każdy powinien być zdrowy, ale najwięcej łez wylałam w temacie właśnie dzieci i młodzieży — tłumaczy swoje „pomocowe” inklinacje Ełczanka Roku 2020.

Czy jest dokładnie jakiś moment, w którym p. Ewa obudziła w sobie – już na serio – pasję pomagania innym?

— Zaczęło się to kilka lat temu kiedy kolega mego syna uległ bardzo poważnemu wypadkowi. Akurat wtedy prowadziłam sklep spożywczy i miałam większe możliwości. Pan dostawca podsunął mi pomysł żeby zorganizować koncert. Poszłam do p. dyrektor ECK-u i „poszło”. Później pani Patrycja Łapińska z Wolontariackiego Ośrodka Wsparcia „dała mi” panią Tereskę, która zbierała do puszek i wtedy się tego nauczyłam. Trzeba było się przełamać — śmieje się Ełczanka Roku.

Pp. Ewa i Tereska to zgrany duet, który sprawdza się i dogaduje od samego początku współpracy w WOW.

— Cały czas coś robimy, cały czas jestem zaangażowana. Nie ma tygodnia, abyśmy czegoś nie ustalały. Ostatnio np. p Tereska poszła do Topazu –bo ma bliżej – a ja do Kauflandu. Teraz od roku zbieramy na Sebastiana (Sebastian Ocimek, sparaliżowany piłkarz z Prostek – przyp. red.). Bardzo długo zbierałyśmy dla Hani. Obydwie uzbierałyśmy ponad 70 tys. w samych pieniądzach, a do tego uczestniczymy w kiermaszach i teraz też jestem tym zajęta — mówi p. Ewa.

Ełczanka Roku wyspecjalizowała się w kwestowaniu i wie co w tej materii w trawie piszczy.

— Żeby zbierać do puszki trzeba mieć odpowiednie zezwolenie i wiele razy pomagałam w tym zakresie. Dobrze byłoby, aby osoby które znajdą się w takiej potrzebie wiedziały do kogo się zwrócić. Jeżeli rodzinie która potrzebuje pomocy zależy, wspomaga nas, to my tym bardziej szukamy pomysłów — mówi i tłumaczy dlaczego uwielbia robić to co robi.

— Chodząc z puszką poznaje się dużo wspaniałych ludzi. Znam chore osoby którym pomagamy i jestem z ich schorzeniami „na bieżąco”. Jako wolontariusz WOW wspierałam naprawdę przeróżne zbiórki, nie tylko te duże, jak w przypadku Hani czy Sebastiana.

Pani Ewa jest już na tyle rozpoznawalna w mieście, że ełczanie widząc z daleka jej sylwetkę odruchowo sięgają do kieszeni i idą wrzucić coś do jej puszki. Ufają jej.

— Chciałabym aby tak było, że jeśli widzą i wrzucają to niech mają świadomość, że można w ten sposób bardziej komuś pomóc.

A czy rodzina Ełczanki Roku 2020 w pełni akceptuje jej pasję do pomagania?

— Tak, teraz już całkowicie. Wcześniej to jak zawsze uciekałam gdzieś w sobotę lub niedzielę, wyrywałam się i planowałam, to mówili: mamo, za dużo tego. Odpowiadałam, że robię to bo lubię i już teraz nie mają nic przeciwko — mówi Ełczanka Roku, która dopiero co wysiadła z autobusu z Berlina, a już „leci” piec i gotować smakołyki wylicytowane na II Festiwalu Kulinarnym dla Sebastiana Ocimka. To już druga edycja akcji pomocowej zorganizowanej przez Izę Kołowską.